Ακριβώς από πάνω βλέπετε ένα πίνακα με μερικά στοιχεία για τους σπόρων των κηπευτικών, όπως τις κατάλληλες θερμοκρασίες για την φύτρωση των σπόρων και τις ελάχιστες μέρες έως την φύτρωση αυτών.
ΑΡΙΣΤΕΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ ΒΛΑΣΤΗΣΗΣ ΣΠΟΡΩΝ
ΦΥΤΕΥΣΗ ΦΥΛΛΟΒΟΛΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ
Η εποχή του χειμώνα (Δεκέμβριος – Φεβρουάριος) είναι η καταλληλότερη για να φυτεύσουμε γυμνόριζα φυλλοβόλα δένδρα. Τα φυλλοβόλα δένδρα το χειμώνα “πέφτουν” σε λήθαργο. Σαν αποτέλεσμα αυτού του ληθάργου εκτός από το πέσιμο των φύλλων, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι και η νέκρωση των υπαρχόντων ριζικών τριχιδίων. ‘Ετσι ένα τέτοιο δένδρο αυτή την εποχή, μπορεί να διακινηθεί και να παραμείνει μέχρι να φυτευθεί εκτός εδάφους, έχοντας μόνο υγρασία στις ρίζες του, την οποία μπορούμε να εξασφαλίσουμε, διατηρώντας τις ρίζες του μέσα σε υγρή άμμο ή βρεγμένη τύρφη. Η άποψη που λέει ότι τα ( φυλλοβόλα) δένδρα πρέπει να φυτεύονται την άνοιξη όταν γλυκάνει ο καιρός είναι λανθασμένη, γιατί τότε ξεκινά η ανάπτυξη νέων ριζικών τριχιδίων, τα οποία μπορεί να σπάσουν κατά το φύτεμα. Επιπλέον όσο περνά ο καιρός μειώνονται τα υπαρχοντα στο εμπόριο αποθέματα των δένδρων, με αποτέλεσμα να μειώνονται και οι πιθανότητες να βρούμε αυτό που ψάχνουμε.
ΚΑΡΟΤΟ, ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΛΑΧΑΝΙΚΟ !
Κατάγεται από τη μέση Ανατολή και είναι γνωστό στους Έλληνες από τα αρχαία χρόνια. Είναι ένα ιδιαίτερο φυτό το οποίο δεν έχει καθόλου βλαστούς, μιάς και τα φύλλα του φύονται κατευθείαν πάνω στην ρίζα του. Όντας πλούσιο σε βιταμίνες και μέταλλα θεωρείται ότι έχει ευεργετικές ιδιότητες για τους ανθρώπους που το καταναλώνουν, όπως αντιοξειδωτικές, ενίσχυση της όρασης και του ανοσοποιητικού, προστασία της καρδιάς, προστασία από τον ήλιο κ.ά. Μπορεί να καταναλωθεί, ωμό ή μαγειρευτό, σε χυμούς ή σε κέικ. Το αγαπημένο σνακ του Bugs Bunny, στις νότιες περιοχές της χώρας μας μπορεί να σπαρθεί σχεδόν όλο τον χρόνο.
ΟΙ ΦΡΕΖΙΕΣ
Από τα πλέον δημοφιλή λουλούδια στους κήπους τον χειμώνα και την άνοιξη είναι οι φρέζιες, οι οποίες πολλαπλασιάζονται με βολβούς. Ένας βολβός με καλή λίπανση μπορεί να δώσει πάνω από 50 άνθη τα οποία έχουν ιδιαίτερο άρωμα. Καταγόμενη από την νοτιοανατολική αφρική η φρέζια αγαπά τις ηλιόλουστες, νότιες θέσεις οι οποίες δεν πιάνουν πάγο και το αφράτο και καλά στραγγιζόμενο χώμα. Φυτεύονται μέχρι και τον Δεκέμβριο σε συστάδες, 10 εκατοστά ο ένας βολβός από τον άλλο και σε βάθος 3-5 εκατοστά.
MAGNOLIA × SOULAGEANA
Το δέντρο του κήπου που μαρτυρά τον ερχομό της άνοιξης είναι η magnolia soulageana . Είναι θα λέγαμε ένα μικρό φυλλοβόλο δέντρο ή ένας μεγάλος θάμνος,που προτιμά ηλιόλουστα ή ημισκιερά μέρη και εδάφη οργανικά πλούσια, όξινα και καλά αποστραγγιζόμενα. Το καλοκαίρι απαιτεί τακτικά ποτίσματα αλλά απεχθάνεται την υπερβολική ή την ελάχιστη υγρασία. Δέχεται ελάχιστο κλάδεμα μέσα ή τέλη χειμώνα. Είναι ιδανικό δέντρο για καλλιέργεια μέσα σε χλοοτάπητα. Ανθίζει νωρίς την άνοιξη , και τα μεγάλα έως 20 εκατοστά, ευωδιαστά και άσπρου – ροζ χρώματος άνθη της μας ειδοποιούν ότι Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΡΧΕΤΑΙ !!!
ΟΙ ΙΡΙΔΕΣ GERMANIKA
Οι ίριδες ανοιξιάτικης φύτευσης ( iris germanica ) είναι πολυετής πόες που με το χρόνο σχηματίζουν συστάδες λόγω πολλαπλασιασμού των ριζών. Προτιμούν ηλιόλουστες ή ελαφρώς σκιερές θέσεις, και έδαφος καλά αποστραγγιζόμενο, πλούσιο σε οργανική ουσία με μέτρια υγρασία. Απαιτεί ελαφρή λίπανση στην αρχή της άνοιξης και δεν αγαπάει τα υπερβολικά ποτίσματα. Κάθε βλαστός μπορεί να μας δώσει μέχρι έξι λουλουδία προς το τέλος της άνοιξης. Για να έχουμε όμως πλούσια ανθοφορία και υγιή φυτά: α) δεν πρέπει τα ριζώματα να φυτεύονται πολύ βαθιά, β) δεν πρέπει να εφαρμόζουμε υπερβολική λίπανση, γ) δεν πρέπει οι ίριδες να βρίσκονται σε υπερβολικά σκιερή θέση, και δ) δεν πρέπει τα φυτά να είναι πολύ πυκνά ( τα ριζώματα πρέπει να αραιώνονται κάθε 3-4 χρόνια).
ΓΛΥΤΣΙΝΙΑ Ή ΟΥΪΣΤΕΡΙΑ Ή ΠΑΣΧΑΛΙΑ (λαϊκιστί)
Από το ωραιότερα αναρριχώμενα καλλωπιστικά φυτά. Παίρνουν μεγάλη και γρήγορη ανάπτυξη, είναι φυλλοβόλα με φύλλα σύνθετα, βλαστούς περιστρεφόμενους και άνθη εντυπωσιακά σε μεγάλες κρεμάμενες ταξιανθίες κατά την άνοιξη. Το πιο διαδεδομένο είδος είναι η wisteria sinensis. Ύψος 20 – 25 μ., επιφάνεια κάλυψης 200 – 250 τ.μ., ανθοταξίες μήκους 25 – 30 εκ., άνθη μυρωδάτα, μονά ή διπλά, μώβ ανοιχτόχρωμα ή άσπρα σε μια ποικιλία της, κατά την άνοιξη προτού βγούν τα φύλλα.
Απαιτεί έδαφος στραγγερό χωρίς υγρασία και χωρίς ασβέστη δηλ. με όξινο ph. Πολλαπλασιάζεται με καταβολάδες. Κλαδεύετε νωρίς την άνοιξη, με ελάττωση του μήκους των περσινών βλαστών σε μήκος 20 – 30 εκ. από τη βάση τους, δηλ. αφήνεται το μέρος το οποίο φέρει τα μπουμπούκια.
ΤΟ ΩΪΔΙΟ ΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑΣ
Το ωίδιο της τριανταφυλλιάς (άσπρη μούχλα, μπάστρα, θειαφασθένεια) είναι η σημαντικότερη ασθένεια του “βασιλιά των λουλουδιών”. Ξεκινάει νωρίς (σε περιοχές με ήπιο χειμώνα μέσα στον Μάρτιο) και προσβάλλει τα φύλλα, τα οποία στραβώνει και “σταχτώνει”, καθώς και τη βάση του άνθους. Η βιολογική λύση είναι το θειάφι, είτε σκονιστό είτε ψεκαστό, το οποίο καλά είναι να το ξεκινήσουμε προληπτικά πριν ο μύκητας προσβάλλει τα τριαντάφυλλα, και κάνοντας μια επανάληψη κάθε εβδομάδα. Ένας βραζιλιάνος επιστήμονας ο Wagner Bettiol ανακάλυψε πως ο προληπτικός ψεκασμός 1 ή 2 φορές την εβδομάδα με διάλυμα γάλακτος μείωσε την προσβολή για τον μύκητα κατά 90%. Η συναγή του είναι ένα μέρος γάλακτος σε 9 μέρη νερό και ψεκάστε με αυτό το διάλυμα τα φυτά σας. Μην αλλάξτε τις αναλογίες του διαλύματος προσθέτοντας κι άλλο γάλα. Αν αυξήσετε την περιεκτικότητα σε γάλα πάνω από 30% τα αποτελέσματα θα
είναι αντίστροφα με ανάπτυξη του μύκητα
! Αν το φυτό είναι πολύ άρρωστο θα πρότεινα ένα διασυστηματικό θεραπευτικό μυκητοκτόνο με δραστική ουσία myclobutanil, σε τρείς εφαρμογές μία κάθε εβδομάδα.
ΜΕΤΑΦΥΤΕΥΣΗ ΦΥΤΟΥ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΓΛΑΣΤΡΑ
Ο Μάρτιος και ο Απρίλιος είναι οι καλύτεροι μήνες για μεταφύτευση. Επιλέγουμε ένα μέγεθος μεγαλύτερη γλάστρα από αυτή που έχουμε. Εάν η γλάστρα δεν είναι τρύπια, κάνουμε μια τουλάχιστον τρύπα στο κάτω μέρος της. Βάζουμε πάνω από τις τρύπες σπασμένα κεραμίδια, σπασμένα τούβλα ή χοντρό χαλίκι για να μην φεύγει το χωμα. Βάζουμε λίγο χώμα (3-4 εκατοστά) πάνω από το χαλίκι ή το σπασμένο κεραμίδι. Βγάζουμε το φυτό από τη γλάστρα, χτυπώντας πρώτα γύρω – γύρω τη γλάστρα και μετά γυρνώντας την ανάποδα. Τοποθετούμε το φυτό στη νέα γλαστρα, ακριβώς στο κέντρο, προσέχοντας να μην πληγώσουμε το ριζικό του σύστημα. Τοποθετουμε γύρω – γύρω επιπλέον χώμα το οποίο το πατάμε ελαφρώς. Δεν πρέπει το νέο χώμα να το πατάμε δυνατά. Εάν μετά τα πρώτα ποτίσματα το νέο χώμα “καθήσει” συμπληρώνουμε ώστε να έρθει στο ίδιο επίπεδο με το παλιό.
Η ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΣΠΟΡΑ
Για να είναι επιτυχημένη η σπορά πρέπει το χώμα να είναι ελαφρύ, αφράτο δηλαδή και ομοιόμορφο, χωρις σβόλια. Ρίχνουμε τους σπόρους και τους σκεπάζουμε με ελάχιστο χώμα (περίπου 3 φορές περισσότερο από την μεγαλύτερη διάμετρο του σπόρου). Πατάμε το χώμα επάνω αρκετά δυνατά ώστε οι σπόροι να έρθουν σε καλή επαφή με το χώμα για να μπορούν να πάρουν από αυτό υγρασία. Ποτίζουμε με μικρή πίεση σαν τεχνητή βροχή και επαναμβάνουμε συνεχώς, εφ όσον χρειάζεται, αρκεί το χώμα να είναι μονίμως υγρό. Μέχρι εδώ έχουμε πετύχει τις 2 από τις 3 προυποθέσεις για το φύτρωμα. Το σκοτάδι (με την κάλυψη του σπόρου από το χώμα) και την συνεχή υγρασία. Μας μένει η τρίτη και πιο αστάθμητη προυπόθεση που είναι η κατάλληλη θερμοκρασία. Για τους περισσότερους σπόρους η άριστη θερμοκρασία φυτρώματος είναι 18-25 βαθμοί Κελσίου την ημέρα και έως 5 βαθμοί λιγότεροι τη νύχτα. Εάν η θερμοκρασία νύχτας πέφτει κάτω από τους 10 βαθμούς, η φύτρωση καθυστερεί από λίγο έως πολύ . Εάν ξεκινήσει η διαδικασία της φύτρωσης (φουσκώσει ο σπόρος) και μετά πέσει αισθητά η θερμοκρασία τότε δυστυχώς ο σπόρος “πεθαίνει” και δεν τον βλέπουμε να φυτρώνει. Επίσης εάν το χώμα δεν είναι ελαφρύ και “νεροκρατάει” τότε ο σπόρος “σαπίζει”. Εννοείται ότι οι σπόροι είναι “φρέσκοι” για να ισχύουν όλα τα παραπάνω. Γενικώς οι σπόροι διατηρούν την φυτρωτική τους ικανότητα κατά μέσον όρο για 2 – 3 χρόνια.
